Te intelligent om gelukkig te zijn.

Dit boek is een standaardwerk waar heel goed wordt omschreven hoe het is om hoogbegaafd te zijn.

Door het boek is duidelijk dat niemand anders buiten mij in ons gezin hoogbegaafd is. Daar zijn ze te ongevoelig voor. Hoog Sensitief en hoogbegaafd gaan samen, altijd. Hoogsenistief ben je op alle zintuigen. De hoogbegaafdheid komt hoogstwaarschijnlijk uit de kant van de familie Delahaye. Ome Sjeng uit Voerendaal was een hoogsensitief mens. Micha de oudste zoon van Magda was ook hoogbegaafd en was ook hoog sensitief, zoals ik me kan herinneren. Gelukkig werd het bij hem herkend en bij mij niet helaas. 

Het wil niet zeggen dat als je hoogbegaafd bent, dat je dan ook succesrijk bent, de meeste zijn het niet. 

een stukje uit het boek:

Vooral de laatste regel is zeer herkenbaar. het werd altijd uitgelegd als zou ik geen sociale omgangsvormen hebben. want als je een syndroom hebt heb je dat niet, je bent immers gek. Mensen met een syndroom zijn altijd debieltjes om de woorden van Liduina te gebruiken. nee dat was het dus niet. ik deed uitspraken die ze niet begrijpen en volgens mij ook niet begrijpen kunnen, daar zijn ze te weinig begaafd voor. 

ik kreeg eens een boek van Marjo Cr. cadeau op een verjaardag. Het was een goed leesbaar boek en makkelijk te begrijpen voor mij althans. Volgens mijn zussen was het boek te hoog begrepen voor mij, dat was lectuur, dat onderstreept het beeld dat ze van mij hadden. 

Dat beeld had ik bij de hele familie. In 1992 hielp ik mee bij de bouw van een houten huis van een neef van mij. de vloer was gestort en de rioleringen en de stroomleidingen moesten gelegd worden, en ingewikkelde klus voor een vriend van me, die de opdracht kreeg om het te maken. ik heb me op een stoel gezet en afgewacht wat er ging volgen, een blik van mij op de tekening was genoeg voor mij, om te weten hoe het moest, maar ja ik was er te stom voor meende mijn neef. Dus ik wachtte geduldig af. Je moet me helpen zei Cor. Nee zei ik, hier ben ik te dom voor en de zeg maar wat ik moet doen, het zweet brak hem uit. Ik heb hem natuurlijk geholpen even daarna, en gezegd wat hij moest doen in plaats van andersom. Het was een fluitje van een cent, voor mij althans. Toen mijn neef terug kwam, Cor dat dat heb je mooi gemaakt, zonder Vincent was het niet gelukt hij heeft gezegd hoe het moest, ik kon dat niet. Oh, meer kwam er niet uit. in 1985 werd hoogbegaafdheid vastgesteld, maar dat deerde blijkbaar niet. Hij maakte nog meer fouten dat neefje van me, lokaal waarschuwde ik hem van te voren, dat telde niet. toen Hat dak kwam en ik tegen de chauffeur die aan het afladen was zei, dat dit op die manier niet ging en er inderdaad daarna een element brak, hoefde ik niet meer te komen, Cor wel, maar die kwam ook niet meer in solidariteit met mij. Ik had hem uit een noodsituatie gered. 

Er gebeurde opvallende dingen, zo metselde ik beter als Cor, zonder dat ik het ooit gedaan had. waar kan je dat van vroeg Cor, waar heb je dat geleerd. Nou zei ik, ik heb het een keer op tv gezien jaren geleden. Dat zat nog steeds in mijn hoofd. 

Toen ik hier een paar jaar woonde, liet ik mijn hondje uit, op de Nicolaas Beetstraat, op een hoek met het Vossepark waren ze een huis aan het groter maken op de uitstekende keuken werd een verdieping gebouwd, waar een stuk vrij boven de grond lag. In het langs gaan, zei ik tegen de bouwvakkers, zeg tegen de architect dat de balken andersom moeten liggen, zo stort de bouw in over een paar jaar. Ik heb hun uitgelegd hoezo. Tot mijn verbazing lag de bouw de dag erna stil. Navraag leerde me dat de opdrachtgevers een second opinion hadden laten doen bij een andere architect en die gaf me gelijk. Ze hebben eerst moeten procederen tegen de architect die de fouten had gemaakt om van die architect af te komen en om het geld terug te krijgen. iedere keer als ik e langs loop denk ik, het had verkeerd kunnen aflopen, als ik niet het gevoel op mijn tong had gedragen en mijn mond had gehouden. Zo heb ik hoogstwaarschijnlijk levens gered.