Een tikkende klok.

 Ik kan niet slapen als er een tikkende klok is. Een gewone wekker schaftte ik af toen ik als automonteur ging werken. Daar kocht ik een elektrische voor, want die hoorde je alleen als die afging. 

Ik heb 16 jaar naast de N281 gewoond, kon niet slapen van het geluid van de auto’s. Daar kon ik niet aan wennen. Het geluid had geen regelmaat. Met open raam slapen ging niet. 

Toen ik op Terwinselen woonde wel, ondanks dat ik 50 meter van de kerkklok leefde. Daar had ik altijd het raam open. Verkeer was er nooit en omdat de klok altijd op het zelfde moment sloeg wende ik daar aan. Behalve die ene nacht als ze van zomer uur naar winter uur gingen. En in het voorjaar weer andersom. 

Ik heb ooit een kaderopleiding gevolgd bij het FNV in Nunspeet  het gebouw waar we sliepen, lag naast het spoor ik kon de eerste nacht nooit slapen. De volgende dag wel, ik hoorde wel de treinen, maar ik kon ze op een vast punt zetten, zodat ze mijn nachtrust niet meer verstoorde.

Hoogbegaafden kunnen een gedachte niet naar de achtergrond brengen een plek geven en niet meer waarnemen. Voor hoogbegaafde mensen is elke gedachte belangrijk en die wordt tegelijkertijd behandeld. Daarom kan die tikkende klok niet genegeerd worden en kan ik mijn slaap niet vatten. In het gezin was ik de enige die dat probleem had. Ik zette dus altijd de klok stil als ik om een of andere reden thuis op de bank moest slapen. Ze hadden me ook nog eens extra onterfd van de oude Duitse klok. Daar hebben ze mij een groot plezier mee gedaan, want hij had hier niet gelopen. In de stilte van de woonkamer klinkt dat als een klankkast.